Hamilelikti , lohusalıktı, bebekti, ev işleriydi derken 1.5 senedir bir bunalımdan çıkıp diğer bunalıma girdim. Bu sene bitmek bilmeyen kış mevsiminin de buna katkısını unutmamak lazım tabi !!
Ben sinir krizleri geçirirken bizim küçük hatun da bu arada büyüdü.Akşama kadar olan mesaisi çekmece ve dolap boşaltmakla geçiyor. Onun işi de zor tabi akşama kadar bir dünya çekmece boşaltmak her babayiğidin harcı değil :) Bu arada bende evde olduğum vakitlerde dağılan çekmeceleri karga tulumba eski haline getirmekle yükümlüyüm.
Şimdi bunalım ve çekmece hikayelerini birleştiriyorum sıkı durun..... hın hın hın hın hın hın hınnnnnnnn ( gerilim filmi efekti )
Geçenlerde arkadaşla muhabbet ediyoruz.Bugün çok iyi hissediyorum kendimi dedim. O da okuduğu bir kitaptan bahsediyor bana. Kitapta depresyondan kurtulmak için dolaplarınızı bozun yeniden yerleştirin diyormuş. Bu evdeki kötü enerjiyi mi ne atıyormuş sanırsam. Bingo dedim işte bu...... Akşama kadar çekmece toparlamanın mükafatını alıyorum . Ne kadar mutluyum anlatamam. Yani tavsiyem odur ki depresyona girersenin eğer çıkmak için önce çocuk doğurun, o ayaklanıp çekmeceleri döküp saçınca sizde depresyondan kurtulmuş olursunuz :))
Merhaba,
YanıtlaSilÖncelikle blog dünyasına hoşgeldiniz:)
Çok güldüm şu çekmece-mutluluk arasında kurulan ilişkiye:))benim kızım da yavaş yavaş başlar, bakalım mutlu olacak mıyım;)
Teşekkür ederim.
YanıtlaSilAaa tabi mutlu olacaksınız. Daha doğrusu dağılanları toparlamaktan depresyona girmeye fırsat kalmayacak :))