nazar boncuğumu aldım geldim

Hamilelikten beri birbirimizi takip ettiğimiz sevgili anne büyürken beni mimlemiş. Çocuğumuzun en övülesi özelliklerini yazmamızı istemiş. Düşündüm de gerçekten çocuklarımızı pek övmüyoruz. Hoş ben normalde de çocuğumu öven biri değilim. Nazar değmesinden çok beni dinleyenlerin "amma kıymetli çocuğu var" demesini istemememdir.. Her ebeveyne çocuğu en mükemmel çocuk gelir çünkü. Benim yanımda da biri çocuğunu övse içimden "amma da attı diyesim" gelir ne yalan söyleyeyim :)

Neyse efendim sadede geleyim madem böyle bir mim aldım yanıtlamasam olmaz. Hem ben de çocuğumu övmek istiyorum benim neyim eksik :)

*En başından başlarsak kızım beni doğumda hiç üzmedi. Gayet kolay bir normal doğum yaptım.
* Gaz sancıları hiç olmadı desem yeridir. Kolik bir bebek değildi ( kolik değildi ama sabah akşam arı gibi vızıldayıp beni deli etmeyi başardı )
*1 yaşına kadar iştahı iyi bir bebekti. Yemek konusunda bizi üzmedi. (1 yaşından sonra azıttı o ayrı :) )
*Gece uykuları 2 aylıktan sonra düzene girdi. Akşam 20.00 dedin mi yatağına girer. Rahatsız olmadığı sürece de 1 kere kalkıp su içip yatar.
*Çok hareketli bir bebekti , hala da öyle. Öyle koyduğun yerde kalan çocuklardan hiç olmadı ki olmasın da zaten. Çocuk dediğin keşfeder ,hareket eder.
*Kendinden yaşça büyük çocuklara bayılır. Yanlarına gidip onlarla oynamak ister. Sosyal yönü iyidir.
*1 yaşından sonra inanılmaz gözlem yeteneği gelişti. Ne yaparsak bizi tekrar etmeye başladı. Ayrıca bıcır bıcır konuşuyor. Şimdiden bir çok kelime haznesine sahip.
*Çok güzel dans eder. Ellerini kollarını kıvırır, yeni yeni figürler sergiler. Bu yeteneği umarım büyüyünce körelmez. Güzel dans edenlere bayılırım çünkü .
*Bana düşkündür ama başkasına da emanet etsem sesini çıkamadan durur. çok sorun çıkarmaz İlla beni aramaz. Tabi 3 aylıktan beri bakıcı da kalmasının nedeni olsa gerek.

Valla sıktım sıktım ancak bu kadar iyi huyu çıktı. Bizim ki biraz huysuz virjin olduğu için çok da iyi huyu yok :) Şaka bir yana gerçekten de zor bir çocuğa sahibim. Doğduğundan beri çok huysuz herşeye ağlayan, suratsız bir bebekti. Sonradan güler yüzlü oldu. 9 aylıktan sonra düzeldi derken 1 yaşından sonra gene sapıtıp dünyayı bize dar etti. Çok hareketli 2 dk. oturmaz tabi beni de oturtturmaz. Hayırdan anlamaz inadına yapar. İstemediği bir şeyi asla yaptıramayız , çok inatçıdır. Ancak biz alttan alırız o asla almaz.15 aylık tipiyle bizi terbiye ediyor şimdiden. Dışarıya gezmeye gittik mi karı koca sinirden saçlarımızı yolup eve geliriz. Yolda elimizi tutmaz illa tehlikeli yerlere doğru gider, oradan alırsak kendini yerlere atıp ağlar. böyle minik bir canavardır benim kızım. Ama benim gözümde akıllı bir bebektir. Tüm huysuzlukları fazla zekasından dır :p
Eeeee kargaya yavrusu kuzgun gözükür diye boşuna dememişler :)