Dün akşam eşim işten erken dönünce kendimizi sokağa atalım istedik. Evimize yakın Yemek Center diye bir mekan var. İçerisinde küçük küçük lokantaların olduğu kapalı bir alan. Bizim minik de yeni yeni yürüdüğü için hadi oraya gidelim en azından tehlikesizce yürür dedik !! Tabi bunu söylerken yarım saat sonra olacaklardan haberdar değildik.
Resimdeki gibi kayar kapılar mevcuttu gittiğimiz yerde. Bizim civciv önde bende arkada içeride geziniyorduk. Tabi ufaklık yeni şeyler keşfedeyim diye her yere giderken kapının camlarını tutuverdi. Ben daha atıl kurt moduna geçemeden kapı yana açılınca olanlar oldu. Bizim hanımın da eli kapıyla aynı ivmede yana kaydı. Bu arada parmakları kapının kasası ile cam arasına sıkıştı. Ben o panikle çocuğun parmaklarını bir hışımla çektim. Allahtan hasarsız atlattık bu durumu. Birazcık canı yandı o kadar. Ama o korku bana 1 hafta yeter sanırım.
Çocuk resmen gözümün önünde kaza geçirdi. Yani gözümün önünde olması da onu tehlikelerden koruyamıyor. Şunu anladım ki bir çocuğun en güvende olduğu yer annesinin karnı...
geçmiş olsun.. şükür birşey olmamış..
YanıtlaSil