Neyse efendim bizim hanım bugün itibariyle 17 aylık oldu. Bıdı bıdı konuşuyor ama tarzanca. 3-5 tane anlamlı kelimesi var. Bir de çok lazımmış gibi ilk argo kelimemizi de öğrenmiş bulunuyoruz. Hiç hazetmediğim "oha" kelimesini bakıcımızın oğlundan bir güzel öğrenmiş. Öyle ki yerli yerinde kullanıyor. Aylardır gözün nerde diyoruz bilmiyorsun ama küfüre gelince şıp diye öğreniyosun.
Bunların haricinde bu aralar diğer moda kelimemiz ise " iççiyom" Günlerce bu iççiyom ne diye düşünürken bunun "istiyorum" olduğunu anladık. Ama işin kötü tarafı sürekli "iççiyom " demesi ve ne istediğini de bilmemesi !!!! Ne istediğini bilemeyince de bir ağıt tutturuyor ki evlere şenlik. Yakında komşular bu çocuğa işkence yapıyorlar diye sosyal hizmetlere başvururlarsa şaşırmam.
Mesela geçen gece yatağına yatırınca gene bir isteme krizine girdi. Önce "hayır yatma vakti geldi" dediysem de o benimle aynı fikirde olmadığı için ağlamaya başladı. Serde erkeklik var ya bir kere hayır demişim geri dönmek de yok, ağlasın susar dedim ama nerdeeee. Yarım saatin sonunda "lanet olsun ne istiyosan al da uyu" moduna geçtim. Tabi bu seferde hanıma hiç birşey beğendiremedik. Ağlaya ağlaya uyudu. Bende bu yarım saat içinde hayatı sorguladım, sinirim geçsin diye 500 kere 10'a kadar saydım. Bu kızı alıp duvara yapıştırsam ne olur diye düşündüm. Sabrımın ne kadar çoğaldığını düşünüp kendimi tebrik ettim falan ..
Gene de nasıl bir şirinlik muskası varsa bunlarda yaptıkları o kadar işkenceye rağmen 1 gülüşleriyle herşeyi unutuyorlar. Var ya Asya normalde senin yaptığını bana başkası yapsa hiç düşünmem kolundan tuttuğum gibi kapının önüne koyarım. Ona göre kıymetini bil :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder