PARFÜM

Parfüm almayı oldum olası becerememişimdir. Bir tane parfüm alırım yılllarca onu kullanırım. Başka kokular almak aklıma bile gelmez.Zaten diğer konularda da fazla dişi olduğum söylenemez :))
Strawberry sitesini bilen bilir. Online kozmetik alışverişi yapılan bir site. Tabi yurtdışı menşeeli olduğu için daha ucuza alışveriş yapıyorduk ki asparagas mı yoksa gerçek mi olduğunu bilmediğimiz bir haberle kapanacağını öğrendik.Bari son kez alışveriş yapalım da öyle kapansın diyip iş yerindeki dişi kişiliklerle birleşip parfüm almaya karar verdik

Dedim ya ben beceremem bu iş diye. Dedim arkadaş sen evdeki parfümleri torla topla getir de bari ona göre koku alayım. O da sağolsun neredeyse 1 valiz dolusu parfümü almış gelmiş. Onu kokla bunu kokla derken 10 dk.nın sonunda burnum koku alamaz hale geldi. Benim de zaten kafam yeterince karıştığı için hiç birini beğenemedim. hep öyle olur zaten, ne kadar çok ürün varsa beğenmek de o kadar zor olur. Sonunda hiç koklamadığım bir ürünü almaya karar verdim. Bendeki de deli cesareti işte. Dünya para ver ama ne olduğunu bilme...

Nasılsa Burberry alıyorum ne kadar kötü kokabilir ki dedim ve London kokusunu sepete attım. Bugün itibariyle de elime ulaştı. İlk sıktığımda 'bu ne ya resmen kolonya kokuyor ' diye cemkirirken 5 dk sonra 'hımm fena değil sanırsam' demeye başladım. Yarım saat sonra da başka parfüm almış ofis dişileri 'tüh yaa bizde bundan alsaydık ' demeye başladı :) Şimdide sürekli parfümü sıktığım bileğimi kokluyorum. Koku nasıl tarif edilir bilmem ama hafif ve karizmatik bir koku. (bende parfümü amma övdüm hee , sanki burberry babamın oğlu :) ) Neyse efendim yani güzel koku arıyorsanız bence deneyin derim yani işte o kadar.

doğumgünüsü

Hazirana az kaldı. Bizim hanımın 1. yaş gününü kutlayacağız nerdeyse. Zaman nasıl geçti klişesini yapmak istiyorum çünkü gerçekten de zaman nasıl geçti anlamadım. İlk doğduğunda günleri sayardım. 2 aylık bebekler bana kocaman gelirdi . Bizimki ne zaman böyle olacak derdim ki bir baktım nerdeyse yaşı gelmiş.

İlk düşüncem doğumgünü yapmama üzerineydi. Zaten küçük parti yapsam da anlamayacak diyordum. Ama sonra birisinin lafıyla harıl harıl hazırlıklara başladım. Şimdi anlamasa bile ileride güzel bir anı olur dediler kanıma girdiler :))

Photoshopta habire süs yapıyorum. İşi gücü serdim grafik tasarımcısı olacağım neredeyse. Bakalım sonuç ne olacak bende merakla beklemekteyim.

Cumartesi işe gelmek ..

Cumartesi çalışmaktan nefret ediyorum . Hatta cumartesi çalışmayan insanlardan daha çok nefret ediyorum. Sakın yanıma gelip cumartesi için yapılan planlardan bahsetmeyin.Sonrasında siz mezara ben hapishaneye düşebilirim ...

Zaten sağolsun patroncağazım saat 15,00'te biten mesaimi 3 haftadır 18,00-19,00 gibi bitiriyor. Bakalım bugün kaçta çıkmayı başarabileceğim. Bu postu da mesai saatleri içerisinde giriyorum. Ohh olsun işte. Sen bizi haftasonu zorla mesaiye bıraktırırsan bende mesai saatlerini böyle harcarım işte.

Strawberry' de kapanacakmış diye duydum zaten, moralman çöktüm iyice. Hatta kapanmadan bir adet parfüm alıp maddi açıdan da çöktüm. Bu kadar çöküntü içerisinde çalışmak olmaz. Hoş eve gitsem ne olacak ki. Dağ gibi çamaşır ve bulaşık beni bekliyor.  1 adet yavru ve koca da aç aç yüzüme bakacak. Bu sefer de işe gidip kurtulur muyum diye düşüneceğim. Arılar bile çalışan annelerden daha az çalışıyor yeminle....

DEPRESYONA KESİN ÇÖZÜM

Hamilelikti , lohusalıktı, bebekti, ev işleriydi derken  1.5 senedir bir bunalımdan çıkıp diğer bunalıma girdim. Bu sene bitmek bilmeyen kış mevsiminin de buna katkısını unutmamak lazım tabi !!

Ben sinir krizleri geçirirken bizim küçük hatun da bu arada büyüdü.Akşama kadar olan mesaisi çekmece ve dolap boşaltmakla geçiyor. Onun işi de zor tabi akşama kadar bir dünya çekmece boşaltmak her babayiğidin harcı değil :) Bu arada bende evde olduğum vakitlerde dağılan çekmeceleri karga tulumba eski haline getirmekle yükümlüyüm.

Şimdi bunalım ve çekmece hikayelerini birleştiriyorum sıkı durun..... hın hın hın hın hın hın hınnnnnnnn ( gerilim filmi efekti )
Geçenlerde arkadaşla muhabbet ediyoruz.Bugün çok iyi hissediyorum kendimi dedim. O da okuduğu bir kitaptan bahsediyor bana. Kitapta depresyondan kurtulmak için dolaplarınızı bozun yeniden yerleştirin diyormuş. Bu evdeki kötü enerjiyi mi ne atıyormuş sanırsam. Bingo dedim işte bu...... Akşama kadar çekmece toparlamanın mükafatını alıyorum . Ne kadar mutluyum anlatamam. Yani tavsiyem odur ki depresyona girersenin eğer çıkmak için önce çocuk doğurun, o ayaklanıp çekmeceleri döküp saçınca sizde depresyondan kurtulmuş olursunuz :))

Bu aralar fena halde iş hayatına takmış durumdayım.Geldi bahar ayları gevşer gönül yayları modunda gezinip duruyorum. 6 senedir iş hayatının içindeyim. sevdiğim bir iş yaptığım söylenemez. Stresli bir çalışma ortamındayım.Üstüne eklenen çoluk çocuk derken sinir stres katsayımda önemli bir artış oldu. Çocuk da yaparım kariyerde diyenler halt etmişler efendim. Ya çocuk yapacaksın ya kariyer.

Secret mi yapsam ne yapsam acaba ?? Evren de benim sesimi duyar mı,bana mutlu olacağım , kendimi geçindirebileceğim bir iş verir mi dersiniz ??